Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε αλλά ο Μητσοτάκης είναι αυτός που νίκησε
Του Θάνου Δημάδη
Η νέα πανηγυρική νίκη Μητσοτάκη και η επιπρόσθετη εκκωφαντική ήττα Τσίπρα είναι η ηχηρή απάντηση που έδωσε ο κόσμος στα ερωτήματα και τα διλήμματα που του έθεσαν οι διπλές κάλπες. Ερώτηματα όπως το ποιός είναι άξιος και ποιος ανάξιος να κυβερνήσει τη χώρα • ποιού οι προεκλογικές δεσμέυσεις είναι φέρεγγυες και ποιού αφερέγγυες • τίνος η προγραμματική στελέχωση σε περιεχόμενο και πολιτικό δυναμικό εκπέμπει αξιοπιστία ή φαυλότητα.
Η εκλογική κατακρήμνιση των Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ ήταν προδιαγεγραμμένη όπως επίσης αναπόδραστη είναι και η συνέχιση της τροχιάς παρακμής τους μέχρι την τελική πολιτική εξαϋλωσή τους. Τα κτίρια καταρρέουν σε έναν δυνατό σεισμό επειδή τα θεμέλιά τους είναι σαθρά με τον ίδιον ακριβώς τρόπο που διαλύονται τέτοιοι πολιτικοί σχηματισμοί που γιγαντώθηκαν εν μία νυκτί τρεφόμενοι με καιροσκοπισμό, επίπλαστα ιδεολογήματα, και μανία καταδιώξεως κατά αντιπάλων τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακύρρησε με στυγνή αμετροέπεια, απορρέουσα από την εποχή της παντοδυναμίας του, θανάσιμους εχθρούς όσους έθεταν ανάχωμα στην μυθοπλασία με την οποία λεηλατούσε τον πολιτικό ορθολογισμό και τον ορθολογικό ρεαλισμό μετατρέποντας τον δημόσιο βίο της χώρας σε ένα απέραντο φρενοκομείο, με στημένες διώξεις κατά πολιτικών και δημοσιογράφων και διεφθαρμένες πρακτικές, οι οποίες καταδικάστηκαν νομικά, μέσω Ειδικού Δικαστηρίου, και σήμερα καταδικάστηκαν ξανά και εκλογικά.
Μαζί με τους Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ, η πλειοψηφία του κόσμου έβαλε ταυτοχρόνως Χ στις ενορχηστρωμένες επιθέσεις, τις δολοφονίες χαρακτήρων, τα στημένα δημοσιεύματα με τα οποία έκανε πολιτική ο στρατός των πληρωμένων επώνυμων και ανώνυμων κονδυλοφόρων τους, εμφυσώντας στην ελληνική κοινωνία το νέο κύμα αυριανισμού με στοχοποιητικό, συκοφαντικό, ομοφοβικό και χυδαίο λόγο βγαλμένο από τα πρωτοσέλιδα της Αυριανής των 80s και 90s. Στον ΣΥΡΙΖΑ βρήκαν καταφύγιο κατάδικοι, αμοραλιστές και ανεπάγγελτοι οι οποίοι ενοχοποίησαν την έννοια της αριστείας, αλλά επί της ουσία επιχειρούσαν έτσι την αποδόμηση της Δημοκρατίας. Επιδίωκαν να ισοπεδώσουν κάθε έννοια επαγγελματικής, κοινωνικής, ακαδημαϊκής αριστείας για να μετατρέψουν την Δημοκρατία σε καθεστώς οχλαγωγίας όπου η μετριότητα επιβραβεύεται, ο κόπος για την επιτυχία και την καταξίωση είναι μάταιος, οι απόψεις των ειδικών έχουν μηδαμινή βαρύτητα καθώς είναι εξίσου ισότιμες με τις απόψεις των ανώνυμων τρολς και των εκφραστών του Πολακισμού.
Στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας από σήμερα γράφεται μία νέα σελίδα με προοπτικές σίγουρα πιο αισιόδοξες από τα όσα κατέγραψε η ιστορία μας στις σελίδες της την προηγούμενη δεκαετία. Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε αλλά ο Μητσοτάκης είναι αυτός που νίκησε και η νίκη πιστώνεται προσωπικά στον ίδιο. Τώρα, η μεγάλη πρόκληση για τον Μητσοτάκη είναι να μην επαναλάβει το ίδιος λάθος που έκαναν οι προκάτοχοί του στον πρωθυπουργικό θώκο. Κώστας Καραμανλής και Γιώργος Παπανδρέου, είχαν λάβει αντίστοιχες ευρείας κλίμακας λαϊκές εντολές “να τα αλλάξουν όλα”, όμως αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων και των προσδοκιών της ιστορίας.
Το 2027, ο Μητσοτάκης έχει χρέος να παραδώσει μία Ελλάδα στην οποία οι Έλληνες θα ξέρουν ότι το κράτος προστατεύει τους νομοταγείς πολίτες, η Δικαιοσύνη δεν βάζει πλάτη στην ατιμωρησία με τους αργούς ρυθμούς απονομής της, έχουν πρόσβαση σε ασφαλή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι ηλικιωμένοι έχουν μία αξιοπρεπή ζωή, οι νέοι έχουν εργασιακό μέλλον στον ιδιωτικό τομέα και την επιχειρηματικότητα, το πολιτικό σύστημα υπόκειται σε ουσιαστική και όχι προσχηματική λογοδοσία, η γραφειοκρατία δίνει την θέση της στην παραγωγικότητα. Το 2027, ο Μητσοτάκης έχει χρέος να παραδώσει μία Ελλάδα στην οποία οι Έλληνες θα είναι υπερήφανοι για την ελληνική τους ταυτότητα.