Μεταξύ πορνό και αναρχικών
Είναι άποψή μου ότι ο χώρος του πανεπιστημίου δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελεί «άβατο» για κανέναν, αρκεί να μην προσβάλλει με οποιονδήποτε τρόπο κοινωνικά, αισθητικά και ηθικά την ακαδημαϊκή υπόσταση ενός πανεπιστημιακού ιδρύματος. Αυτήν η υπόσταση, λοιπόν, όλοι ξέρουμε ότι ξεφτιλίζεται καθημερινά με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, με αποκορύφωμα την απόπειρα ξυλοδαρμού διεθνούς φήμης νομπελίστα μέσα σε ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της χώρας μας.
Ο θεσμός του ασύλου και γενικότερα του ελληνικού πανεπιστημίου βιάζεται συστηματικά και ανενδοίαστα από τους δήθεν υποτιθέμενους αυτόκλητους σωτήρες του, με τα γνωστά μέχρι σήμερα αποτελέσματα και την κατακόρυφη πτώση της αξιοπιστίας των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της πατρίδας μας. Συμπαρασύροντας τις περισσότερες φορές την αξιοπιστία πολλών και έγκριτων Ελλήνων ακαδημαϊκών που διδάσκουν σε αυτά αλλά και μερίδας του φοιτητικού κόσμου που, είτε από ανάγκη είτε από επιλογή, αποφάσισε να κάνει μέρος των σπουδών του σε ελληνικό πανεπιστήμιο. Ας μη ξενίζει, λοιπόν, ορισμένους ότι ανάμεσα στα τραγελαφικά που λαμβάνουν χώρα μέσα στα χωροταξικά πλαίσια του πανεπιστημιακού ασύλου, κάποιοι γραφικοί τύποι θεώρησαν ότι το πανεπιστήμιο τους και η αίθουσα διδασκαλίας τους είναι το κατάλληλο μέρος για να επιδοθούν σε μαθήματα περί ερωτικών φετίχ από μία πορνοστάρ.
Μέχρι σήμερα νόμιζα ότι τα μυστικά του σεξ μπορεί κάποιος να τα διδάσκεται σπίτι του, σε σπίτια φίλων του, σε οίκους ανοχής ή έστω μέσα από τις σελίδες ενός ερωτικού εγχειριδίου καθισμένος αναπαυτικά στο κρεβάτι ή τον καναπέ του σπιτιού του. Εσχάτως μάθαμε ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο ενδείκνυται και για τέτοιου είδους σεξουαλικού περιεχομένου διαλέξεις από μία πορνοστάρ. Εκτός δηλαδή από χώρο, όπου οι κάθε λογής περιθωριακές αναρχικές ομάδες δρουν ανενόχλητες ξυκοπώντας, βανδαλίζοντας, τραμπουκίζοντας και τρομοκρατώντας την ελευθερία σκέψης και λόγου, που υποτίθεται ότι προστατεύει το άσυλο.
Το πρόβλημα, λοιπόν, του ελληνικού πανεπιστημίου δεν είναι η συγκεκριμένη κυρία «πορνοστάρ», που αφού της δόθηκε η ευκαιρία καλώς έκανε και έδωσε την πρώτη της- γιατί δε ξέρω αν θα είναι πλέον η τελευταία- ακαδημαϊκού περιεχομένου διάλεξη με αντικείμενο τα ερωτικά φετίχ. Το πρόβλημα των ελληνικών πανεπιστημίων είναι βαθύτερο και σοβαρότερο. Είναι η έλλειψη κανόνων και ξεκάθαρου πλαισίου λειτουργίας τους, το έλλειμμα αποφασισμένων πολιτικών ηγεσιών να ανακόψουν την αισθητική και εκπαιδευτική παρακμή τους αλλά και η απουσία υπεύθυνης ακαδημαϊκής κοινότητας έτοιμης να συγκρουστεί με συντεχνιακά, κομματικά και άλλου είδους συμφέροντα με τα οποία πορεύεται αγκαζέ όλα αυτά τα χρόνια. Η πορνοστάρ, δυστυχώς, δεν είναι το πρόβλημα αλλά μόνο η «βιτρίνα» ενός οίκου ανοχής, που όσο σκληρό κι αν ακούγεται, έχουν καταντήσει κάποιοι το ελληνικό πανεπιστήμιο. Η μόνη διαφορά είναι ότι οι οίκοι ανοχής λειτουργούν με κανόνες και εφαρμόζουν το νόμο. Τα ελληνικά πανεπιστήμια δεν είναι ικανά να εφαρμόζουν το νόμο ούτε καν απέναντι στους «βιαστές» τους.