Ποιός χρειάζεται πρόωρες εκλογές;
Και ξάφνου, να και πάλι το σενάριο των πρόωρων εκλογών στο τραπέζι. Από ποιους; Μα, από την ίδια την κυβέρνηση που ενώ τη μία στιγμή κορυφαίοι υπουργοί της βγαίνουν ανοιχτά και τάσσονται ενάντια σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θεωρώντας το καταστροφικό για τη χώρα (όπως είπε πρόσφατα, και πολύ σωστά, η κ. Διαμαντοπούλου), την ίδια ώρα τα κυβερνητικά παπαγαλάκια διαρρέουν δεξιά κι αριστέρα ότι «ο Γιώργος σκέφτεται τις εκλογές». Το ερώτημα είναι πολύ απλό. Ποιον πραγματικά θα ωφελήσει τυχόν πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, και μάλιστα σε μία τέτοια συγκυρία που η Ελλάδα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο από τις αγορές, τους δανειστές της και τους Ευρωπαίους εταίρους της;
Θα ωφελήσει τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι περισσότεροι από τους οποίους το πιθανότερο είναι να μην επανεκλεγούν αφού οι ψηφοφόροι τους στα χωριά και την περιφέρεια τούς έχουν ήδη διαμηνύσει το «μαύρο» που έχει να πέσει; Προφανώς και όχι. Οι πρόωρες εκλογές θα διευκολύνουν άραγε τη ΝΔ, που αν και τα στελέχη της δηλώνουν έτοιμα για νέα εκλογική μάχη, στην πραγματικότητα το κόμμα στο εσωτερικό του εξακολουθεί να έχει τον ασυμμάζευτο χωρίς να έχει καταλήξει τι τελικά εκπροσωπεί, δηλαδή το μεσαίο χώρο, τη λαϊκή πατριωτική δεξιά ή μία μεγαλογραφία του «δικτύου 21» με μπροστάρη τον Φάηλο Κρανιδιώτη; Μάλλον οι εκλογές δεν είναι ένα καλό σενάριο ούτε γι’ αυτούς. Θα ευνοήσουν οι εκλογές τη Ντόρα, που το νέο της κόμμα, πριν καλά- καλά γεννηθεί, μοιάζει ήδη με φθαρμένο απόκομμα βγαλμένο από άλλη δεκαετία; Το σίγουρο είναι πως όχι. Θα αποτελέσει η πρόωρη προσφυγή στην λαϊκή ετυμηγορία μία διέξοδο για την οικονομία και τον ελληνικό λαό; Υπό άλλες συνθήκες, ίσως και ναι, υπό την προϋπόθεση ότι θα υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις. Και εννοώ λύσεις πολιτικές για τη διακυβέρνηση του τόπου και την αποφυγή της χρεοκοπίας. Και εναλλακτική σίγουρα δεν συνιστά μία ανήμπορη και απαξιωμένη αριστερά ούτε φυσικά πολιτική λύση αποτελούν ιδεολογικά ευφυολογήματα αλά deptOcracy, του τύπου κηρύσσουμε το χρέος μας «απεχθές» και «οι αγορές ας πάνε να κόψουν το κεφάλι τους».
Για την ώρα, τον μόνο που σκέφτομαι ότι θα συνέφεραν οι εκλογές είναι τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Ο λόγος είναι απλούστατος. Ξέρει ότι αυτοδυναμία δε θα υπάρξει, πράγμα που σημαίνει ότι ενδεχόμενη συγκυβέρνηση με παρτενέρ τον Καρατζαφέρη- που έχει ανοίξει το ημερολόγιό του και περιμένει πώς και πώς να οριστεί ημερομηνία εκλογών- και μία αριστερίστικη δόση από Κουβέλη θα ήταν το κατάλληλο πολιτικό μείγμα που χρειάζεται αυτή τη στιγμή. Να ξεκαθαρίσω κάτι όμως. Μείγμα όχι αποτελεσματικότητας, γιατί αν δε μπορούν δέκα Υπουργοί να συνεννοηθούν σήμερα μεταξύ τους πάνω σε πέντε βασικά πράγματα, πόσω μάλλον φανταστείτε τι μπάχαλο έχει να γίνει με δυο- τρεις άλλους πόλους εξουσίας μέσα σε ένα κυβερνητικό συνασπισμό. Αυτό θα είναι το κατάλληλο μείγμα επιμερισμού των ευθυνών, που αποζητά ο Πρωθυπουργός και δυο-τρεις πέριξ αυτού. Όχι αυτές τις ευθύνες που ήδη έχει πάρει πάνω του ο Γιώργος, αλλά εκείνες που είναι να έρθουν από δω και πέρα. Που θα είναι ευθύνες ακόμα βαρύτερες για να θελήσει ίσως να τις πάρει εξ ολοκλήρου πάνω του ο Πρωθυπουργός.
Το ζήτημα, όμως, είναι ότι αν θέλει ο κ. Παπανδρέου να προχωρήσει σε μία λύση συνυπευθυνότητας είναι πολύ πιο απλό και πιο ανέξοδο να το κάνει χωρίς να μεσολαβήσουν εκλογές. Με τον κύριο Καρατζαφέρη ήδη συγκυβερνάει. Η κ. Μπακογιάννη δεν νομίζω ότι θα χρειαστεί πολύ προσπάθεια για να ενδώσει στον «πειρασμό» συμμετοχής της στο κυβερνητικό σχήμα που θα προκύψει με ένα νέο ανασχηματισμό. Και τέλος ο κ. Κουβέλης έχει ήδη πάρει καρτελάκι προτεραιότητας, έχει μπει στη γραμμή και ελπίζει να έρθει σύντομα η σειρά να του να φθάσει στο ταμείο. Αν ο Γιώργος θέλει να προκηρύξει πρόωρες εκλογές έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει. Αυτές όμως δε θα είναι για το καλό της χώρας. Και ο λόγος προφανώς δεν είναι γιατί η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει την ιδανική κυβέρνηση. Αλλά γιατί ούτε η χώρα αντέχει σε αυτή τη συγκυρία να μπει σε εκλογικές περιπέτειες, ούτε η ελληνική οικονομία αντέχει να φορτωθεί με εκατομμύρια ευρώ για εκλογικές δαπάνες των κομμάτων αλλά ούτε και τα νεύρα του κόσμου αντέχουν να παίζουν άλλο με τη λογική του.
Νομίζω ότι το έχω κάπου ξαναγράψει. Εκλογές όφειλε να είχε κάνει ο κ. Παπανδρέου και είχαν χρέος να επιμείνουν σε αυτές τα κόμματα της αντιπολίτευσης πριν έναν περίπου χρόνο, προτού η χώρα μπει υπό το καθεστώς του Μνημονίου και του ΔΝΤ. Τότε το πολιτικό σύστημα και, φυσικά, η κυβέρνηση θα είχε επιδείξει ντομπροσύνη, ειλικρίνεια και ευθύτητα. Και σήμερα θα ξέραμε πού και με ποιους πορευόμαστε, όπως έγινε εξ αρχής στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Τώρα που θυμήθηκαν ορισμένοι ότι πρέπει να γίνουν πρόωρες εκλογές είναι είτε γιατί ταιριάζει στους μικροκομματικούς τους υπολογισμούς είτε γιατί το πολιτικό σύστημα επιθυμεί να αποδείξει για ακόμα μία φορά πόσο κατώτερο των περιστάσεων είναι.